Nie-robotnicze

A miało być robotnicze
nasze demokratyczne,
a jest jak za komuny
gdzie góra tam wytyczne.

Wschód przyjacielski kiedyś
nadawał nam kierunek,
Breżniewa wisiał wszędzie
pijacki wizerunek.

Dziś inni narzucają
jak żyć mają narody,
kto czyim jest dłużnikiem
gdzie iść mają dochody.

Rządziła dawniej Mafia
w Rzymie, Mediolanie,
dziś ma biedny robotnik
UE na swoim stanie.

                                                                  


Już nikt się z nas nie kwapi                               
by wstrząsnąć tymi w górze,
Wałęsa ciut za stary
a wśród nas sami tchórze.

Przy piwku lub przy flaszce
się wszyscy zgodnie mądrzą,
lecz gdy przyjdą wybory
do urn pokornie dążą.

Duch walki już w nas wygasł
bo nikt już nie dowodzi
starym się odechciało
zaś wjechali młodzi

W Europę ich poniosło
mówiąc-tam zarobię,
nabijając kieszeń
tym co są przy żłobie.

Reszta zaś poniesie
ich zdjęcia i sztandary,
lecz jakoś bez zapału
bez celu i bez wiary.

Partyjni na trybunach
butni i zadowoleni,
wiedząc że naród ciemny
na lepszych ich nie wymieni