Trwoga

W głuszy leśnej wśród moczarów
jest kraina pełna czarów,
baśnie, sagi, przepowiednie
że kryminał przy nich blednie.

Tam utoplec rozpyszczony
bierze żaby za swe żony,
kusi ludzi, chodź do brzegu
a doczekasz się pogrzebu.

Baba Jaga, z ciastek w domku
wzięła Gośkę do porządków,
Jasia zaś wsadziła w klatkę
bo uwielbia wiedźma jatkę.

Krasnoludki z Marysieńką
mają z wiedźmą też na pieńku,
w butach nawet kocur bury
ostrzy na nią swe pazury.

Snują duchy się w zamczysku
wśród błskawic jasnym błysku,
dźwoniąc kulą u swej nogi
sieją strach i krzyki trwogi.

Hokus-pokus, czary- mary
smok skrzydlaty i poczwary,
wilkołaki, śliczne wróżki
wszystko dobre do poduszki.

Mruga iskra z popielnika
by czarować- czytelnika,
zaś dzieciaki tuż przed spaniem
są wsłuchane w Mam– bajanie.