Zmarnowany rok

Rok przeleciał jakoś, takoś

w „masce” strachu przed Coroną

z dyskusjami o zarazie

z kumplem, siostrą oraz z żoną

Przy grzebaniu pałeczkami

w gardle w nosie i w odbycie

w ciągłych testach na zarazę

przeleciało roczne życie

Zamiast reklam diet i kremów

ciągle jakieś cud szczepionki

po to by na „życia” planszy

rząd ustawiał nas jak pionki

Na nic zdał się protest ludzi

obostrzenia, wciąż zakazy

tak przyjazna nam policja

stała kumplem się zarazy

Pełno wszędzie wirologów

znawców leków, szarlatanów

prezentując się na wizji

chcieli swoich zdobyć fanów

Po to pewno by w przyszłości

postrach siać i znowu trwogę

do szczepionek za pieniążki

sobie utorować drogę

A ja zawsze bez szczepionek

brałem z Grypą się za bary

ciągle mi pomagał grzaniec

nawet gdy już jestem stary

Nic, że miewam czasem mdłości

zwykłe, ludzkie bóle głowy

wiem, że „procent” nie zaraża

i znów potem będę zdrowy

Tak przeminął rok z Coroną

zabierając część wolności

odstraszając bojaźliwych

zapraszanych do mnie gości