Morze wieczności

W pogoni za sensem istnienia
szukamy wszyscy miłości,
w gonitwie za sławą i groszem
z życia rezygnujemy radości

Bogatym często zazdrościmy
jedną stronę widząc medalu,
twarz złudną przykrywając
maską zazdrości i żalu.

 
Rezygnacja kumplem biednego
godzi go z losu zrządzeniem,
stres towarzyszący bogatym
to strach przed niepowodzeniem.

Czy ptak naprawdę jest wolny
gdy w podróż instynktem gnany?
lub w gwiazdach widać prawdę
czy się w kimś zakochamy?

Cza warto tak się zamęczać
walczyć na przekór wieczności,.
wiedząc że tylko jesteśmy
kropelką w morzu ludzkości.

Wystarczy nieszczęścia troszeczkę
by przelać goryczy czarę,
przeważyć uczynki sumienia
kładąc piórko na szalę.

Wieczność jest w domu Boga
czas zegarem nieskończoności
kropla falami mórz, oceanów
a dobroć miarą ludzkości