Bajorko życia

                                 Lekcja biologi

Tuż obok domu, ukryte w lasku
jest małe bajorko o brzegach z piasku,
w tym mikroświecie się toczy życie
jak u nas ludzi podle i skrycie.
 
Jak w garnku zupy tam pełno planktonu
ktoś by powiedział po co on komu,
jest on pokarmem dla żabich kijanek
dla nich to uczta w każdy poranek.

Bo gdy są malutkie napastnik już czeka
łapie za ogon i w jamkę zawleka,
zachłannie jedzą bo muszą być duże
by szybko opuścić tą groźną kałużę.

Znajdziesz tam linki płocie, karasie
drapieżne okonki w tęczowej krasie,
żarłoczny szczupak cicho się skrada
i te nierozważne łapie i zjada.

Sumik przyczaił się na dnie bajora
czeka gdy przyjdzie wieczorna pora,
podchodzi ofiarę cichutko od spodu
i w ten oto sposób unika głodu.

Czeka na brzegu czapelka cwana
na jednej nodze widać bociana,
nad taflą wody cień zimorodka
niech bardzo uważa karaś i płotka.

Perkoz czubaty schowany w kwiatach
widać z daleka że jest na czatach,
kormoran siedzi w drzewa koronie
zobaczy rybkę to już jest po niej.

Każdy w bajorku na kogoś poluje
o prawo do życia z losem wojuje,
próbuje przetrwać, przechytrzyć wroga
całe ich życie to przed kimś trwoga.

Ale to przecież jest świata natura
jak słońca promienie i ciemna chmura,
jak życia radości oraz zmartwienia
sens tutaj na ziemi naszego istnienia.