Niedojadek

Niedojadek skóra kości

chciał polecieć sobie w gości,

nie rakietą lub dywanem

lecz balonem nadmuchanym

Mówi kupię bardzo duży

by wytrzymał w mej podróży,

lub się chyba nie wygłupię

jak od razu ze trzy kupię.

Spać się kładzie bez kolacji

nic z obiadu w restauracji,

na śniadanie tylko woda

przecież czeka go przygoda.

Złapał baloników sznury

już go ciągną prosto w chmury,

z strachu ma już pełne gatki

małe z góry ludzie chatki.

Wrócić naraz chce na ziemię

gdzie rodzinne jego plemię,

nic dobrego to nie wróży

dosyć ma już swej podróży.

Gaz chce spuścić w baloniku

skończyć podróż i po krzyku,

nie chce lecieć, chce lądować

ziemi dotknąć, ucałować.

Lecz to nie jest prosta sprawa

widzi że to nie zabawa,

baloniki prawie w chmurach

a on wisi na ich sznurach.

Może z procy bym odstrzelił

z dwa lub trzy tak po kolei,

albo z łuku czy też z kuszy

licząc że się nie poruszy.

Lecz się także zdarzyć może

że go trafię nie daj Boże,

bez balonów spadnie wtedy

i napytam sobie biedy,

Pękły wszystkie baloniki

słychać w dole strachu krzyki,

skóra kości na dół leci

zamykają oczy dzieci.

Niosą ludzie prześcieradła

by chudzina do nich wpadła,

a że na nim skóra chuda

może się go złapać uda.

Leci na dół głośno krzycząc

na ratunek jeszcze licząc,

zmawia pacierz, kciuki ściska

łups- i wleciał do mrowiska.

Naraz budzi się chudzina

pod nim miękka jest pierzyna,

w łóżku mu się to przyśniło

zagrożenie w mig minęło.

Pędzi naraz do lodówki

bierze szynkę i parówki,

puszkę z zapiekanką mięsną

wcina aż się uszy trzęsą.

Niech to dzieci przeczytają

co się ciągle odchudzają,

chcą być chude jak modelki

nóżki cienkie jak serdelki.

Dupcię jak ziarenko kawy

byle dorwać się do sławy,

zdrówko?, po co, nam odpowie

o nie później zadbam sobie!