mrok wieczny rozjaśniając
za śmierci tajemną zasłoną
myślami będąc przy tobie
wiersz mój Ci nowy położę
wśród kwiatów na twoim grobie
poleci prościutko do nieba
choć wiem że oprócz zdrowaśki
wam więcej tam już nie trzeba
i o tym że nam cię brakuje
o smutku na naszych twarzach
lecz o tym co serce raduje
prawnuczkach twoich kochanych
ich uśmiech oraz obecność
twej duszy leczyły rany
pamięci przeglądając albumy
twą twarz pokazując dzieciom
pełni szacunku i dumy
ktoś inny zapali ci świece
na pewno na skrzydłach tęsknoty
do ciebie tam przylecę
z innymi na twoim grobie
wśród wszystkich rozpoznasz jedenm
mój znicz zapalony Tobie
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz